วิธีการใช้เสียงกับเด็กๆ

 

ปกติเวลาเราพูดกับเด็กๆ เราใช้เสียงพูดแบบไหนกันคะ ระหว่างเสียงพูดระดับปกติ หรือพูดโดยใช้เสียงสูงๆ????

คุณ Taggart และคุณ Gouzouasis (1995) อธิบายว่า การที่คุณแม่พูดคุยกับลูกด้วยการทำเสียงสูงๆ(high pitch) ช้าๆ ชัดถ้อยชัดคำ และซ้ำไปซ้ำมา เป็นการพูดที่เรียกว่า “Motherese” การพูดแบบนี้ดีนะคะ เพราะช่วยในเรื่องพัฒนาการทางการพูดของลูกได้มากกว่าการพูดโดยใช้นำ้เสียงแบบธรรมดาทั่วไป โดยเฉพาะในเด็กอายุระหว่าง 12 เดือนถึง 5 ขวบ เพราะฉะนั้นเวลาพูดกับเด็ก ไม่ต้องอายที่จะทำเสียงสูงๆ ตลกๆบ้าง ลองทำดูนะคะ ^^ 

และเมื่อคุณแม่พูดกับลูกด้วยเสียงสูงๆแล้ว ลูกก็จะมีการตอบสนองต่อเสียงที่ได้ยินค่ะ โดยก่อนที่ลูกจะพูดได้ จะเริ่มมีการออกเสียงลักษณะอ้อแอ้ก่อนที่จะเป็นคำพูด 
คุณ Moog (1976) แบ่งความแตกต่างของการอ้อแอ้ (Babbling) ออกเป็น 2 แบบคือ อ้อแอ้ทั่วไปก่อนที่จะพูดเป็นคำ กับอ้อแอ้แบบมีโทนเสียง (Tonal babbling) การอ้อแอ้แบบมีโทนเสียง (Tonal babbling) ลักษณะจะเป็นอ้อแอ้เสียงสูง (high pitch) และออกเสียงเพียงสระเดียว หรือสองสามสระเท่านั้น จะเกิดขึ้นเมื่อเด็กมีการตอบสนองต่อเสียงดนตรีที่ได้ยิน เราเริ่มได้ยินเด็กออกเสียงอ้อแอ้นี้ได้ตั้งแต่ช่วงอายุ 6 เดือนค่ะ คุณ Gordon (1993) อธิบายเพิ่มเติมว่าว่า เด็กแม้เข้าสู่วัยอนุบาลแล้ว ก็จะยังไม่หลุดจากช่วง babbling หรือ tonal babbling (คืออาจจะยังพูดเป็นประโยคยาวๆไม่ได้) แต่เขาแนะนำว่าถ้าเด็กได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมทางดนตรี ได้ฟังดนตรีอยู่เป็นประจำ จะข้ามผ่านช่วงพูดอ้อแอ้ไปได้เร็วกว่าเด็กที่ไม่ได้ฟังมาก่อนค่ะ จากคลิป ปาวานอายุ 7 เดือน 19 วัน สามารถแยกแยะระดับเสียงสูงเสียงต่ำได้แล้วนะคะ 

#ส่วนหนึ่งจากหนังสือ "เลี้ยงลูกด้วยเสียงเพลง" ครูปุ๊ก ผ.ศ.ดร.มนสิการ เหล่าวานิช