ขอทุนวิจัยครั้งแรก


             เมื่อวานไป present โครงร่างการวิจัยเพื่อขอรับทุนของหน่วยราชการที่หนึ่ง มันช่างสุดยอดจริงๆ กับการต้องตอบคำถามของคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ (ทั้งทางดนตรี และ ไม่ใช่ทางดนตรี) ไม่เคยทราบว่าต้องตอบคำถามให้กรรมการ 10 กว่าท่าน รู้สึกว่าโหดกว่าการสอบ ป.เอก และ สอบวิทยานิพนธ์ดีเด่นเสียอีกทั้งๆ ที่ทุกท่านก็ดูเป็นผู้ใหญ่ที่มีเมตตากับผมเป็นอย่างมากนะครับ อย่างไรก็ตามแต่ละท่านก็มี ธง หรือ กรอบคิดของตนเองอยู่ซึ่งผมคิดว่าผมเข้าใจกรอบคิดของแต่ละท่านเป็นอย่างดี แต่ผมดันถูกสอนให้ดีไซน์งานวิจัยแบบนอกกรอบ 
             แต่ส่งที่ผมรู้สึกคือคำถามเหล่านั้นเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ หรือการ Defence จากผม เหมือนลักษณะเป็นคำแนะนำให้ปรับปรุงหัวข้อให้เป็นไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่งเสียมากกว่า แบบยิงคำถามและความคิดเห็น 10 ท่านรวดเดียว มึนไปเลยครับ
ซึ่งความจริงผมคิดว่าผมมีคำตอบทางวิชาการให้กับทุกๆ คำถาม และเนื่องด้วยเวลาไม่พอทำให้คิดไปคิดมา มาบางคำถามเราไม่ตอบเสียดีกว่า 
            กลับมาก็ได้แต่มานั่งคิดว่า ในอนาคตคงต้องออกแบบงานวิจัยให้เป็นไปตามกระแส คือ กำหนดตัวแปรต้น แปรตาม มีสมมติฐาน (ซึ่งผมทำเชิงคุณภาพ แบบ Grounded Throry แต่อยากให้ผมมีสมมุตติฐาน และมีการพิสูจน์สมมตฐานด้วย อีกทั้งยังต้องการให้งานชิ้นนี้สามารถนำไปใช้กับทุกๆ ที่ได้ หรือ generalization ทั้งๆ ปรัชญาของงานวิจัยแบบนี้มันไม่น่าจะใช้เรื่องการ generalization ผมนี่งงไปเลย) หรือ จะทำในสิ่งที่เราสนใจแต่คนอื่นๆ ไม่เข้าใจต่อไปดี 
อย่างไรก็ตามผมขอกราบขอบพระคุณคณะกรรมการทุกท่านจากใจจริงที่ให้คำชี้แนะและแง่มุมในการพัฒนาหัวข้อวิจัยที่เป็นประโยชน์อย่างมากในการดำเนินการวิจัยต่อไปนะครับ
สงสัยเขียนเสร็จคงไม่ให้ทุนผมแน่เลย 555
สวัสดีประเทศไทย

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

การรับรู้สุนทรียะในดนตรี

การเรียนการสอนแบบบูรณาการผ่านเพลงประจำชาติอาเซียน

กำเนิดเสียงดนตรี